Νεράντζι (Αφιερωμένο στην μνήμη του πατέρα μου)

   Γιατί ειδκά το νεράντζι το αφιερώνω στην μνήμη του. Θα σας εξηγήσω.



 Στην προσπάθειά μου στα πλαίσια της αεικαλλιέργειας να ανακαλύψω τρόπους για να γίνει αυτάρκης κανείς σε ένα κήπο της Μακεδονίας έπεσα σε ένα ανυπερβλητο εμπόδιο. Η λεμονιά δεν αντέχει στο κρύο της Εδεσσας και για να διατηρηθεί θα πρέπει να την σκεπάζουμε ή να την έχουμε σε ζεστό χώρο. Ο πατέρας μου λοιπόν μου συνέστησε τη νεραντζιά. Ναι σωστά διαβάσατε μπορεί να αντικαταστήσει άριστα το λεμόνι αφού ο καρπός του είναι ξυνός με μόνη προυπόθεση ότι πρέπει να καταναλωθεί αμέσως γιατί πικρίζει. Αυτή η πληροφορία (μάλιστα μου είχε πεί ότι ειχε ακούσει ότι παλαιότερα στο πήλιο το χρησιμοποιούσαν αντί για λεμόνι) με βοήθησε να ξεπεράσω και αυτό το εμπόδιο. Ετσί γνώρισα τη νεραντζιά

η οποία ζεί στον κήπο μας χρόνια τώρα και αντέχει στο κρύο και στους ανέμους. Η καταγωγή της είναι απο το Βιετνάμ και είναι εσπεριδοειδές. Δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο δέντρο αλλά είναι ιδιαίτερα καλωπιστικό.